کاردرمانی و گفتاردرمانی کندو مشهد

کودکان به دلایل مختلفی مثل فلج مغزی، فلج اطفال، وارد شدن ضربه به مغز در دوران جنینی یا نوزادی، سندروم داون و سایر سندرم های ژنتیکی، مسمومیت شدید مادر در دوران بارداری، ابتلای مادر به عفونت ها در هنگام بارداری، تب بالا و تشنج در دوران نوزادی و... میتوانند دچار تاخیر حرکتی شوند.

تاخیر رشدی و حرکتی به شرایطی گفته می شود که کودک در زمان مناسب خود توانایی هایی همچون نشستن ، غلت زدن ، چهاردست و پا رفتن ، راه رفتن و … را نداشته باشد، در این شرایط کاردرمانی برای کمک به تقویت مهارت ها و جلوگیری از شکل گیری الگوهای غلط توصیه می شود.

همزمان که کودک رشد می کند مهارت های مختلفی همچون نشستن، چهار دست و پار راه رفتن و … را به تدریج می آموزد، در صورتی که هریک از این مهارت ها در زمان مناسب در کودک ایجاد نشود تاخیر رشدی در کودک رخ داده و نیازمند خدمات توانبخشی با کاردرمانی کودکان است.

کودکان با تأخیر رشد، این مراحل را همانند کودکان هم سن خود در همان زمان به دست نمی آورد. یک کودک ممکن است در یک حیطه و یا چند حیطه حرکتی و مهارتی تأخیر داشته باشد.

تقویت مهارت های حرکتی کودکان و جلوگیری از تشدید مشکلات حرکتی در کودکانی که به هر دلیل دچار تاخیر در مراحل رشد هستند از مهم ترین اهداف کاردرمانی در این کودکان است.

کاردرمانی تاخیر حرکتی نقش مهمی در بهبود و تقویت مهارت های حرکتی کودکان داشته و مشکلات کودک در بزرگسالی را به حداقل می رساند و به کودک کمک می کند در سنین بزرگسالی مانند همسالان خود بتواند به فعالیت بپردازد.

والدین باید آگاهی کامل از روند طبیعی رشد جسمی و ذهنی در کودک خود داشته باشند و در صورتی که احساس می کنند توانایی های کودک نسبت به کودکان هم سن و سال کمتر است باید با یک متخصص اطفال و کاردرمانگر مشورت کنند تا هرچه سریع تر اقدامات درمانی و توانبخشی را آغاز کنند.

کاردرمانی تاخیر حرکتی

کاردرمانگر ابتدا اقدام به ارزیابی دقیق شرایط کودک و میزان توانایی های کودک کرده و برنامه متناسب با شرایط کودک را طرح ریزی می کند.

مراحل رشد حرکتی به ترتیب زیر اتفاق می افتد که با توجه به اینکه کودک در کدام مرحله باشد خدمات کاردرمانی را دریافت می کند:

کنترل سر وگردن، تحمل وزن روی آرنج در حالت دمر، تحمل وزن روی دست در حالت دمر، غلط زدن از دمر به طاقباز، غلط زدن از طاقباز به دمر، نشستن، سینه خیز، چهاردست و پا، ایستادن روی زانو، راه رفتن روی زانو، ایستادن حالت پهلوانی، ایستادن، راه رفتن به بغل، راه رفتن، دویدن و ...

دیستروفی عضلانی گروهی از بیماری های ژنتیکی است که ضعیف شدن فیبرهای عضلات بدن مهم ترین مشخصه آن ها است. در این گروه از بیماری ها عضلات ارادی اندام ها و عضلات غیر ارادی مانند عضله قلب یا روده هر دو دچار اختلال و ضعف هستند. دیستروفی عضلانی که عارضه ای پیشرونده است و به مرور تشدید می شود از والدین به فرزندان منتقل می شود.

دیستروفی عضلانی دوشن و دیستروفی عضلانی بکر از شایع ترین انواع دیستروفی هستند که تنها جنسیت مذکر را درگیر می کند. این عارضه پیشرونده درمان قطعی ندارد و تنها می توان با روش های توانبخشی به بهبود کیفیت زندگی مبتلایان کمک کرد. ضعف بیماری عضلات لگن و ران و بازو در اغلب مبتلایان دیده می شود و علائم بیماری در سنین زیر ۵ سال ظاهر می شوند.

کودک مبتلا به این عارضه توانایی راه رفتن بطور طبیعی را نداشته و در سنین کودکی و یا نوجوانی مجبور به استفاده از ویلچر می شود. با پیشرفت بیماری و ضعیف شدن شدید عضلات کمر و تنه انحراف ستون مهره بصورت اسکولیوز دور از انتظار نخواهد بود. بتدریج و با شدت یافتن بیماری عضلات قلب و عضلات تنفسی نیز دچار ضعف شده و در مواردی منجر به مرگ فرد مبتلا می شود. پزشک معالج پس از معاینه فیزیکی بیمار و بررسی دقیق علائم و مشکلات وی و استفاده از روش ها و تست های آزمایشگاهی به تشخیص دقیق بیماری می پردازد.

علائم دیستروفی عضلانی ...

......

آدرس کلینیک:

وکیل آباد 13 ( فرهنگ 10)، نبش سروش 2، پلاک 71 

شماره های تماس:

051-36064411

 09157117109  -  راستی

آمادگی جهت 

کاردرمانی در منزل 

با بالاترین کیفیت

عمده بیمارانی که به کاردرمانی در منزل نیاز دارند:

            1- سکته مغزی

            2- ضربه مغزی

در ضمن با تماس می توانید سوالات، پیشنهادات و نظرات خود را با کاردرمانگران مرکز در میان بگذارید. 

در شکستگی های کف دست (متاکارپ ها) بدون جابجایی یا با جابجایی اندک، تنها درمان مورد نیاز استفاده از یک آتل برای بی حرکت کردن محل شکستگی وکاهش درد نیاز است. آتل معمولا به مدت سه هفته باقی مانده و سپس خارج می شود. بعد از آن بیمار  با انجام ورزش هایی سعی می کند دامنه حرکتی انگشتان و مچ دست را به حالت قبل از شکستگی برگرداند. در صورت نیاز به بخش کاردرمانی ارجاع داده می شود تا با تمرینات ویژه و مناسب سبب بازگش دامنه حرکتی مفاصل انگشتان دست شود.

در شکستگی های کف دست (متاکارپ ها) بدون جابجایی یا با جابجایی اندک، تنها درمان مورد نیاز استفاده از یک آتل برای بی حرکت کردن محل شکستگی وکاهش درد نیاز است. آتل معمولا به مدت سه هفته باقی مانده و سپس خارج می شود. بعد از آن بیمار  با انجام ورزش هایی سعی می کند دامنه حرکتی انگشتان و مچ دست را به حالت قبل از شکستگی برگرداند. در صورت نیاز به بخش کاردرمانی ارجاع داده می شود تا با تمرینات ویژه و مناسب سبب بازگش دامنه حرکتی مفاصل انگشتان دست شود.

در مواردی که جابجایی قطعات شکسته شده متاکارپ ها زیاد باشد درمان به صورت جا اندازی بسته شکستگی است. اگر قطعات شکسته شده بعد از جااندازی، پایدار بودند ادامه درمان  بصورت بیحرکتی با آتل گچی انجام می شود. در مواردی که شکستگی متاکارپ بعد از جا اندازی ناپایدار باشد پزشک متخصص ارتوپد با استفاده از پین های فلزی که آنها را از طریق پوست به داخل استخوان و محل شکستگی هدایت می کند، قطعات شکسته شده را به یکدیگر متصل می کند.

هنگامی که جااندازی بسته موفقیت آمیز نباشد پزشک معالج اقدام به جااندازی باز شکستگی و فیکس کردن قطعات شکسته شده به وسیله پین یا پیچ و پلاک میکند.

پس از جراحی، دست به مدت چند هفته در آتل گچی مانده و سپس به کاردرمانی ارجاع داده می شود تا با انجام ورزش های تخصص توسط کاردرمانی، مجدداً دامنه حرکتی آنها به حالت قبل از شکستگی برگردد و فرد بتواند از انگشتان خود در انجام کارها استفاده کند.